Impact van de rimpels

Er wordt een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd door het onafhankelijke instituut Roessingh Research and Development. Het doel is om de impact en effectiviteit van het geïmplementeerde Maak Rimpels programma te achterhalen. Hiervoor vullen deelnemers op vier verschillende momenten een combinatie van wetenschappelijk gevalideerde vragenlijsten digitaal in. Die houden de volgende onderwerpen in:

• valrisico/valincidenten/valangst

• gezondheid in het algemeen (gemeten in kwaliteit van leven): dmv de ICECAP-O vragenlijst (Makai et al., 2013; van Leeuwen et al., 2015) en de positieve gezondheid vragenlijst van Machteld Huber (Huber et al., 2016; van Velsen et al., 2019).

• Vitaliteit en veerkracht: dmv de vitaliteitsvragenlijst (Vita-16) (Strijk et al., 2015) en de Brief Resilience Scale (BRS) (Smith et al., 2008; Zimmermann, 2016).

• Vitaliteit: de Physical Activity Readiness questionnaire (PAR-Q) (Goodman et al., 2011) En de korte variant van de International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) (Lee et al., 2011).

• Eenzaamheid: dmv de Lubben Social Network Scale (LSNS-6) vragenlijst gebruikt (Lubben et al., 2006).

• zelfredzaamheid: dmv de zelfredzaamheidsradar gebruikt (ZelfredzaamheidsRadar, n.d.).

• Zorgpreventie: dmv het aantal huisartsbezoeken van oudere volwassenen.

• Implementatieproces: aantal deelnemers, verwachtingen en gebruikerservaring.

Wil je meer weten? Mail dan naar contact@maakrimpels.nl

1. Het cijfer voor het aantal vallen komen voort uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek van Roessingh Research and Development. De resultaten zijn gebaseerd op het aantal gerapporteerde vallen van de totale populatie deelnemers op meetmoment T0, voorafgaand aan het programma, en T3, 21 weken na afronding van het Maak Rimpels programma. Deelnemers (N=180) hebben hiertoe de vraag ingevuld, “Hoe vaak bent u gevallen in de afgelopen 6 maanden?”. Waar er op meetmoment T0 60 valincidenten gemeld werden, waren dat er op T3 slechts 17. Afgerond betekent dit dat de populatie na deelname aan het Maak Rimpels programma vier keer minder valincidenten rapporteert. 

2. Het cijfers over het aantal huisartsencontacten voort uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek van Roessingh Research and Development. De resultaten zijn gebaseerd op het aantal gerapporteerde huisartsencontacten van de totale populatie deelnemers op meetmoment T1, voorafgaand aan het programma, en T3, 21 weken na afronding van het Maak Rimpels programma (N=180). In de vragenlijsten zijn deelnemers gevraagd naar het aantal huisartsencontacten gedurende de periode tussen het afgeronde programmaonderdeel en het meetmoment, waardoor T1 het eerste meetmoment is voor deze vraag. Waar er op meetmoment T1 275 huisartsencontacten gemeld werden, waren dat er op T3 32. Afgerond betekent dit dat de populatie na deelname aan het Maak Rimpels programma vier keer minder valincidenten rapporteert. Afgerond betekent dit dat de populatie na deelname aan het Maak Rimpels programma negen keer minder huisartsencontacten rapporteert.

3. Het cijfer voor de sociale netwerk score komt voort uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek van Roessingh Research and Development. Om eenzaamheid te meten, wordt gebruikgemaakt van de Lubben Social Network Scale (LSNS-6) vragenlijst (Lubben et al., 2006). Hoe hoger de score, met een maximum van 30 punten, hoe sterker het sociale netwerk. Deelnemers (N=180) hebben hier op meetmoment T0, voorafgaand aan het programma, en T3, 21 weken na afronding van het Maak Rimpels programma een aantal punten gerapporteerd. Waar deelnemers op meetmoment T0 gemiddeld een score van 15,3 rapporteren, is dit gestegen naar 18,9 op T3. Afgerond betekent dit een stijging van 24% voor de score voor het eigen sociale netwerk.